انیمیشن سگ های فضایی : ماجراجویی گرمسیری یا بازگشت به زمین محصول ۲۰۲۰ کشور روسیه، انیمیشنی فانتزی و کمدی است که سومین و آخرین قسمت از سه‌گانه سگ‌های فضایی است. دو قسمت پیشین این سه‌گانه به ترتیب سگ‌های فضایی Space Dogs 2010 و سگ‌های فضایی: سفر به ماه Space Dogs: Adventure to the Moon ۲۰۱۳ است.
مجموعه‌ی سگ های فضایی بر اساس داستان واقعی سگ‌های فضایی اتحاد جماهیر شوروی، بلکا و استلکا نوشته و تولید شده است. این سگ‌ها اولین حیواناتی بودند که به فضا فرستاده شدند و پس از طی ماموریتی در دهه ۱۹۶۰ به زمین زنده بازگشتند. داستان این قسمت در مورد بازگشت بلکا و استلکا به سطح زمین است. ماموریت آنها شناسایی و تحقیق درباره‌ی گردابی عجیب در اقیانوس اطلس است. فضانوردان در آب‌های دریای کارائیب جایی در نزدیکی جزیره کوبا فرود می‌آیند. اما طبق معمول مشکلاتی نیز بر سر راه است مانند دزدان دریایی که تعدادی عروس دریایی هستند. در نهایت آنها به مدد همراهی و کمک دوستی این ماموریت را نیز به اتمام می‌رسانند و سیاره را از خطر بزرگی می‌رهانند.
سگ های فضایی کمتر سرگرم کننده
داستان فیلم چندان چشمگیر نیست و می‌توان گفت داستانی تکراری به مانند بیشمار داستان‌های فیلم‌های ابرقهرمانی هالیوودی است که فرد یا افرادی در تلاش برای نجات زمین هستند. موسیقی فیلم نیز چندان جذابیتی برای مخاطبین خردسالش ندارد و شاید بیننده انتظار موسیقی هیجان انگیزتری را دارد به خصوص در قسمت‌هایی که به کوبا و آمریکای لاتین سفر می‌کنند، مخاطب در انتظار شنیدن موسیقی ناب محلی با ریتم خاص خود است. معدود بخش‌های موزیکال فیلم نیز چندان شور و هیجانی ندارد، درحالیکه این قسمت‌ها پتانسیل موزیکال شدن را داشت اما در عمل این اتفاق نمی افتد. فیلم با وجود فضاسازی و نورپردازی بسیار دقیق و خوب و نماهایی زیبا، اما در مجموع به مانند دو قسمت اول آن، چندان سرگرم‌کننده نیست.
انیمیشن جذاب مشابه ببینید: سگ های نگهبان : جت برای نجات
مخاطب فیلم سگ های فضایی چه کسی است؟
درحالیکه با توجه به داستان فیلم مخاطبین فیلم کودکان هستند، اما در فیلم بخش‌هایی وجود دارد که برای کودکان مناسب و قابل توضیح نیست. به عنوان مثال در سکانس‌های ابتدایی که بلکا و استلکا مشغول مبارزه با موجودات فرازمینی در سیاره‌شان هستند، با توجه به طراحی کاراکتر موجودات و موسیقی فیلم، کمی برای کودکان خردسال ممکن است ترسناک باشد. البته بخش‌هایی که عروس‌های دریایی در حال گروگان‌گیری و راهزنی هستند، شوخی‌هایی در فیلم وجود دارد که برای کودکان سرگرم‌کننده خواهد بود.
داستان و حوادث و سلسله اتفاقات فیلم کاملا فانتزی و تخیلی هستند با این وجود گاهی در طول فیلم جملاتی می‌شنویم و جزئیاتی می‌بینیم که بدون دلیل خاصی رنگ و بوی سیاسی دارد. مثلا در جایی از داستان کاراکتر‌‌ها به یکدیگر می‌گویند: «بزن بریم با هم مثل مارکس و انگلس» و یا بعضی از شخصیت‌های داستانی را می‌بینیم که تتویی به شکل داس و چکش معروف اتحاد جماهیر دارند. حضور این عناصر و دیالوگ‌های سیاسی در فیلمی که مخاطب آن کودک است و درک و شناختی از این مسائل ندارد هیچ توجیه و الزامی ندارد، حتی اگر فیلم بر اساس یک مسئله‌ی تاریخی و واقعی ساخته شده باشد، بدون توسل به این نمادها و شعارهای سیاسی گل‌درشت نیز می‌توانست به روایت داستان لطیف‌تری برای کودکان بپردازد. شاید مخاطب این اثر برای سازندگان فیلم مشخص نیست.
تلاش بیهوده
از دیگر نقاط ضعف فیلم، ریتم کند آن است که سبب می‌شود داستانی که به راحتی می‌توانست در بیست الی سی دقیقه گفته شود نزدیک به هشتاد دقیقه شود. درحالیکه اگر به جای فیلم سینمایی، سریال یا فیلم کوتاه این مجموعه ساخته می‌شد به مراتب می‌توانست موفق‌تر باشد. داستان تکراری و بدون جذابیت فیلم سگ‌های فضایی این ذهنیت را ایجاد می‌کند که شاید تنها هدف ساخت این سه‌گانه، تلاش و رقابت با آثار ابرقهرمانی سینمای هالیوود است. درحالیکه کشور روسیه خود دارای داستان‌های بسیار زیبا و بیشمار قدیمی و فراوانی است که پیش‌تر ما آنها را در قالب انیمیشن یا کتاب دیده‌ایم و خوانده‌ایم. انیمیشن‌های بی‌نظیری مانند خارپشت در مه Hedgehog in the Fog، افسانه‌ی افسانه‌ها Tale of Tales اثر کارگردان بزرگ روسی یوری نوراشتاین Yuri Norstein و همچنین انیمیشن روزی روزگاری سگ Once Upon a Dog به کارگردانی ادوارد نازاروف Eduard Nazarov از بهترین نمونه‌هاست که علاوه بر کودکان مخاطبین بزرگسال نیز با علاقه آنها تماشا می‌کردند.
در نهایت باید گفت انیمیشن سگ های فضایی : ماجراجویی گرمسیری به مانند دو قسمت قبلی از ضعف فیلمنامه، نداشتن جذابیت و افتادن به ورطه‌ی شعار و پیام‌های نامناسب برای کودک بیش از پیش رنج می‌برد. هرچند که تصاویر فیلم سرزنده و شاد هستند و نورپردازی آن دلنشین و گروه طراحان و انیماتورها زحمت فراوانی برای ساخت این فیلم کشیده‌اند، اما تمامی زحمات به دلیل نبود قصه‌‌ای درست از بین می‌رود. امید است که استودیوهای روسی و فیلم‌سازان این کشور، با بازگشت به داشته‌های خود و بهره‌گیری از قصه‌ها و افسانه‌های بی‌نظیر و تصویرسازی‌های خاص و دوست‌داشتنی این کشور بار دیگر آثاری درخشان تولید کنند.
