- «داستان اسباب‌بازی 2» اسپین‌آفی از انیمیشین تاریخ‌ساز «داستان اسباب‌بازی« است که در سال 1999 توسط پیکسار به کارگردانی جان لاستر ساخته شد.
- حضور شخصیت‌های تازه و استفاده از همه‌ی اسباب‌بازی‌ها، جنبه‌های جذاب جدیدی را به اثر خواهد بخشید.
- تقابل خیر و شر در این قسمت با حضور بدمن‌های بیشتر، رنگ و بوی قوی‌تری به خود می‌گیرد و جبنه‌های اکشن/حادثه‌ای اثر را بیشتر از قبل خواهد نمود.
«داستان اسباب‌بازی ۲» اسپین‌آفی از انیمیشن دوران‌ساز «داستان اسباب‌بازی» است که در سال ۱۹۹۹ ساخته شده و بازهم جان لاستر آن را کارگردانی کرده است و این‌بار اتفاقات جدیدی برای اسباب‌بازی‌های معروف دنیای سینما رخ خواهد داد. تام هنکس و تیم آلن بارهم صداپیشگی شخصیت‌های اصلی را بر عهده دارند.
«داستان اسباب‌بازی» آن‌قدر پتانسیل در داستان خود برای گسترش و آن‌قدر پتانسیل در شخصیت‌هایش برای خلق داستان‌های جدید حول محور آن‌ها داشت، که ساختن دنباله و اسپین‌آف از آن اتفاق دور از انتظاری نبود. به فاصله‌ی چهار سال از ساخت «داستان اسباب‌بازی»، که جریان‌ساز بود و برخی از مهمترین اتفاقات دنیای انیمیشن‌سازی را برای خود رقم زد، سازندگان تصمیم گرفتند تا قسمت جدیدی را با همان شخصیت‌های محوری و بر مبنای حادثه‌های فراوان و داستانی جدید و جذاب بسازند.
اما این‌بار تفاوت موضوع در آن بود که دیگر همه‌ی مخاطبان، وودی، باز و دیگران را می‌شناختند و قطعا کارها و تفکرات تازه‌ای لازم بود تا همچنان این انیمیشن پرکشش، پرفروش و پرمخاطب باشد.
اگر در قسمت اول و در شروع آن محوریت با اندی و سپس وودی بود و پس از نقطه‌ی عطف، وودی و باز بودند که محوریت اثر را بر عهده می‌گرفتند و هر کنش و واکنشی که در اثر بود بر اساس رفتارها و تصمیمات آن‌ها بود و سایر اسباب‌بازی‌ها تنها در لحظاتی می‌توانستند نقشی در رقم خوردن اتفاقات داشته باشند، در قسمت دوم با هوشمندی سازندگان معادلات به طور کلی از همان ابتدا تغییر کرده بود.
گرچه که همچنان دقت در نگارش فیلمنامه و جایگذاری صحیح اتفاقات و نشانه‌ها پررنگ می‌نمود.، اما پیرنگ و خرده‌پیرنگ‌ها با حضور همه‌ی اسباب‌بازی‌ها شکل می‌گرفتند و این‌بار آن‌ها در حرکتی جمعی بنا داشتند تا کاری را انجام دهند. برای رخ دادن این اتفاق، سازندگان تصمیم گرفتند تا یکی از قهرمان‌ها را در سمتی قرار دهند و سایرین را در سمتی دیگر و با رهبری یکی دی گر از قهرمانان قصه، اما نه به این معنا که آن‌ها مقابل یکدیگر هستند، بلکه برای رسیدن به هدفی یکسان در نهایت، آن‌ها در چنین موقعیت‌هایی قرار می‌گرفتند. در قسمت دوم تعداد بدمن‌های اثر بیشتر شد و تقابل خیر و شر رنگ و بوی قوی‌تری به خود گرفت.
«داستان اسباب‌بازی ۲» با نمایش یک بازی آغاز می‌شود، مانند قسمت اول، اما این‌بار این اسباب‌بازی‌ها هستند که در حال انجام یک بازی کامپیوتری‌اند (تاکید فیلمساز با استفاده از قصه و میزانسن تاکید بصری بر محوری بودن اسباب‌بازی‌ها در این قسمت و تغییر شکل مالکیت و وابستگی صاحبان آن‌ها نسبت به قسمت اول).
مادر اندی، تصمیم می‌گیرد تا حراجی‌ای از وسایل خانه‌ی خود بگذارد. یکی از دست‌های وودی آسیب دیده و او دیگر آن اسباب‌بازی محبوب گذشته نیست. این حراجی و اتفاقات رخ داده بر ای وودی و بی‌توجهی اندی و مادرش به او و حضور شخصی به نام آل (وین نایت) که به دنبال اسباب‌بازی‌های قدیمی می‌گردد و به طور اتفاقی وودی را می‌بیند و او را به سرقت میبرد، تمام اسباب‌بازی‌ها را در مسیر جدیدی از اتفاقات قرار می‌دهد. این بار نیز فیلمنامه بر اساس الگوی سفر قهرمان نوشته شده و نقطه‌ی عطف آن خیلی زود رخ می‌دهد و با عوض شدن مسیر قصه، حالا همگی درگیر اتفاقات جدید خواهیم شد.
در این نقطه وودی در یک سمت قرار می‌گیرد و دیگران در سمتی دیگر برای نجات او. این تقابل در فیلمنامه ویژگی‌های خوبی را به پیرنگ می‌دهد تا شخصیت‌های جدیدی وارد شوند، از شخصیت‌های پیشین استفاده‌ی بیشتری شود و همین‌ها باعث شوند تا اثر همچنان پرکشش و جذاب باشد. وودی در مسیری قرار می‌گیرد تا به یک موزه منتقل شود و در دفتر آل، با جسی، تکتاز و معدن‌یاب آشنا می‌شود. زیرمتنی که در ابتدای فیلم وجود داشت و به وودی بی‌توجهی شده بود، در اینجا جای خود را پیدا می‌کند و باعث می‌شود تا وودی راضی شود و مسرانه بخواهد به موزه منتقل شود و زندگی درون یک شیشه را بپذیرد.
حضور اسباب‌بازی‌ها در اسباب‌بازی فروشی آل و آمدن یک بازلایت‌یر جدید (بازی با باور بیننده و باور خود شخصیت‌ها، مبنی بر اینکه آن‌ها یکه نیستند و در نهایت تنها اسباب‌بازی هستند) و حضور یک بدمن تازه به نام زورگ (که در بازی کامپیوتری ابتدای فیلم او را دیده‌ایم) لایه‌های جدیدی از قصه را برایمان عیان می‌کنند. حالا فردگرایی قسمت اول که به وودی و باز منتهی می‌شد و دیگران در سایه بودند، جای خود را به جمع‌گرایی اسباب‌بازی‌ها می‌دهد و همه‌ی آن‌ها در این سفر اکتشافی سهیم خواهند بود.
حالا بدمن به دنیای اسباب‌بازی‌ها هم وارد شده (معدن‌یاب و زورگ) و وودی به عنوان قهرمان اصلی قصه، می‌خواهد از جمع جدا شود. از طرفی بدمنی به نام آل نیز پایه‌گذار همه‌ی این اتفاقات است. به دلیل وجود همه‌ی این شخصیت‌ها و اتفاقات در داستان، قسمت دوم داستان اسباب‌بازی در درهم‌آمیزی ژانرها و پررنگ تر کردن ژانر اکشن/حادثه‌ای/ماجراجویانه توفیق بیشتری خواهد داشت. زیرا لوکیشن‌ها متنوع‌تر و شخصیت‌های بیشتری به طور مستقیم درگیر قصه هستند و جدا شدن یکی از قهرمان‌ها از دیگران این اجازه را می‌دهد تا کنش‌های بیشتری رخ دهد و حرکت تیمی اسباب‌بازی‌ها معنای بهتری بیابد.
از این رو «داستان اسباب‌بازی ۲» دقیقا مانند قسمت اول فیلمنامه‌ای پر از ریزه‌کاری و زیرمتن‌های دقیق دارد، شخصیت‌ها به خوبی آن ثبات خود را حفظ کرده و ویژگی‌های جدیدی نیز از خود نشان می‌دهند و پیرنگ و خرده‌پیرنگ‌ها به خوبی جای خود را در اثر پیدا کرده‌اند.
اما شاید آن پایان به شدت کارتونی (که دور از واقع‌گرایی‌های قسمت اول و منطق جان‌بخشی به اشیا در دنیای انسان‌هاست) کمی از قوت و قدرت انیمیشن بکاهد، اما با وجود تمام این ریزه‌کاری‌ها و حضور همه‌جانبه‌ی اسباب‌بازی‌ها در کلیت پیرنگ و حفظ لحن طنازانه و کودکانه (مانند عوض شدن شخصیت زورگ در پایان فیلم) و در عین حال قدرت برای بیان حرف‌هایی در دنیای بزرگسالان، «داستان اسباب‌بازی ۲» ادامه‌ای خوب برای قسمت اول و زمینه‌ای خوب‌تر برای ساخت دنباله‌های بعدی است.
