فیلم «پدری که کوه ها را جا به جا می کند» شباهت بسیاری به اثر مشهور نویسنده آمریکایی «Ernest Hemingway » دارد؛ کتاب «پیرمرد و دریا» که داستان برخورد ماهیگیری میانسال با دریاست. داستانی تاثیرگذار که باید محتوای آن را بر این فیلم نیز مستتر دانست. زیرا فیلم همچون اثر همینگوی درباره برخورد یک انسان با طبیعت است. همراه ما باشید با نقد فیلم پدری که کوه ها را جا به جا می کند.
فیلم «The Father Who Moves Mountains» محصول سال ۲۰۲۱ از سینمای رومانی است. سینمایی برگرفته از بلوک شرق در اروپا که آثارش حداقل برای مخاطب ایرانی ناشناخته است. سینمایی محتوا محور که تلاش می‌کند در حوزه شرق اروپا برای خود نامی دست و پا کند. همچون سینمای دانمارک که در سال ۲۰۱۸ با فیلم «The Guilty» خوش درخشید.
فیلم پدری که کوه ها را جا به جا می کند دوبله فارسی در فیلم‌گردی
سینمای رومانی در سال‌های نه چندان دور با آثاری همچون «۴ Months, Weeks and 2 Days» در جشنواره کن حضور یافت و حتی برنده این جایزه نیز شد. هرچند که در سال‌های اخیر فیلم‌های شاخصی از این سینما روانه بازارهای جهانی نشده است. فیلم پدری که کوه ها را جا به جا می کند می‌خواهد تلاشی را آغاز کند که دوباره سینمای رومانی را بر سر زبان‌ها بیاندازد.
فیلم پدری که کوه ها را جا به جا می کند دوبله فارسی در فیلم‌گردی
فیلم را کارگردان رومانیایی «Daniel Sandu» ساخته است. اثری که نشان دهنده تلاش‌های یک پدر برای نجات فرزند گمشده‌اش در کوهستان است. پدری که سال‌ها به خاطر شغل یا موقعیت زندگی خود، فرزند و همسرش را رها کرده و در پی تشکیل زندگی جدیدی رفته است. اما بروز حادثه‌ای ناگوار، زندگی این پدر را از مدار اصلی خود خارج می‌کند.
پدری که کوه ها را جا به جا می کند و پسرش
همان طور که گفته شد پیرنگ اصلی فیلم درباره برخورد این پدر با بازی «Adrian Titieni» در مقابل حادثه‌ای است که برای پسر و نامزد پسرش رخ داده است. حادثه‌ای که در آن این زوج جوان در کوه گرفتار و ناپدید می‌شوند. بعد از ناپدید شدن این زوج گروه‌های امداد کوهستان تلاشی را برای پیدا کردن آن‌ها آغاز می‌کنند.
تلاشی که ناکام می‌ماند و پدر که زمانی جزو نیروهای اطلاعاتی کشور رومانی بوده با استفاده از امکانات نظامی خود تلاش می‌کند تا پسرش را پیدا کند. فیلم برخورد این پدر را با طبیعت و به خصوص کوه را به تصویر می‌کند. قاب‌هایی که پدر را در مقابل عظمت کوه قرار می‌دهد، می‌خواهد غرور پدر را برای جنگیدن و شکست دادن طبیعت نشان مخاطب بدهد.
طبیعت و انسان
اما مسئله آن است که همچون دیالوگ رئیس گروه امداد و نجات، این کوه است که شما را شکست می‌دهد زیرا کوه قوانین خود را دارد و قوانین انسان‌ها برای این قله‌های سر به فلک کشیده بی‌معنیست. قانونی که ما آن را در آثار مشابه بسیار دیده‌ایم. فیلم‌های همچون «North Face» و یا «۱۲۷ Hours» که هر دوی آن‌ها درباره تقابل انسان با طبیعت است.
فیلم « The Father Who Moves Mountains» از سویی شباهت بسیاری به فیلم «The Himalayas» محصول سال ۲۰۱۵ کشور کره جنوبی دارد. اثری که در آن کوهنوردی مشهور بعد از مرگ دوستانش در هیمالیا تصمیم می‌گیرد تا به دنبال اجساد آن‌ها راهی سفری خطرناک شود. سفری که چالش شخصی او و کوهستان است.
ما در فیلم پدری که کوه ها را جا به جا می کند نیز شاهد همین تقابل هستیم. تقابلی که در نهایت باعث می‌شود که پدر با وجود آنکه برای یافتن فرزندش با ناامیدی تمام اطرافیانش روبرو می‌شود اما همچنان دست از تلاش بر ندارد. زیرا او خود را در مقابل فرزندش مسئول می‌داند که چرا نتوانسته زندگی خوبی را برایش فراهم کند.
داستانی درباره پدری به دنبال فرزند
کشمکش اصلی فیلم نیز درباره شخصیت پدر است. کشمکشی که او را در مقابل همه جهان قرار می‌دهد. جهانی که یک به یک از کنار او گذر می‌کنند و این پدر را برای پیدا کردن فرزندش تنها می‌گذارند؛ از ماموران تیم نجات تا دوستانش در سازمان اطلاعات و حتی همسر سابق و همسر فعلیش. آدم‌هایی که به او یادآوری می‌کنند که آن‌ها را نیز مثل پسرش، بابت غرور خود تنها گذاشته است.
سکانس پایانی فیلم نیز به همین نکته تنهایی اشاره دارد. جایی که پدر تنها در حال گشتن میان برف‌ها برای پیدا کردن پسرش است. اما با این تفاوت که او در این سیر و سلوک عرفانی خود در کوهستان یاد گرفته است که غرور خود را کنار بگذارد. فیلم اثری متفاوت برای کسانی است که دوست دارند داستانی درباره جدل میان انسان و طبیعت را شاهد باشند.
جدالی که آن را در آثار مستند همچون «Free Solo» و فیلم‌های سینمایی بسیاری دیده‌ایم. ایده‌ای که شاید تازه نباشد اما می‌تواند شما را پای تلویزیون بنشاند تا مدتی کوتاه با این پدر همراه شوید که چگونه برای نجات پسرش هر فداکاری را انجام می‌دهد. با تشکر از شما در همراهی نقد فیلم پدری که کوه ها را جا به جا می کند.
