«سونیک خارپشت» یکی از فیلم‌هایی است که قالب آنها از قرار داده شدن آبجکت‌های انیمیشنی در یک فضای ویدئویی رئال تشکیل می‌شود. غیر از جلوه‌های ویژه کامپیوتری که در فیلم‌های کاملاً جدی هم استفاده می‌شوند و در «سونیک خارپشت» بسیار پربسامد است، یکی از دو شخصیت اصلی این فیلم کاملاً به صورت انیمیشنی طراحی شده. چنین ترکیبی ده‌ها سال قبل از به‌وجود آمدن و فراگیر شدن تکنیک CGI در سینما وجود داشت. به طور مثال مخاطبان ایرانی می‌توانند آن را با نمونه‌هایی از قبیل «وروجک و آقای نجار» که یک کاراکتر انیمیشنی و کاغذی را در فضای ویدئویی رئال قرار می‌داد، به یاد بیاورند.