ساختار کلی مستند «مثل آب باش»، با ترکیبی از دو مقوله دیداری و شنیداری شکل می‌گیرد؛ به این صورت که تلفیق صدای مصاحبه‌شوندگان با تصاویر آرشیوی مربوط به زندگی و فیلم‌های بروس‌لی، روایت مستند را شکل می‌دهد. این شیوه ساخت مستند، کار را برای مستندساز و بالاخص تدوین‌گر، بسیار دشوار می‌کند. در وهله نخست، تولید چنین مستندی نیازمند آرشیوی گسترده و غنی از تصاویر مرتبط بوده است؛ به طوری که اکتفا کردن به ویدئوهای موجود در اینترنت و فیلم‌های بروس‌لی، نمی‌توانسته محتوای لازم برای تولید اثری نود و دو دقیقه‌ای را فراهم آورد و بدون تصاویر کمتر دیده شده و عکس‌های جمع‌آوری شده از آرشیوهای خانوادگی، «مثل آب باش» حتما دچار نوعی رخوت و تکرار می‌شد.