«مرد بارانی» در درون خود دو فاکتور بارز دارد که می‌توانند فیلم را به موفقیت برسانند. نخست خط اصلی پیرنگ که شامل ملاقات دو برادر پس از سال‌های متمادی و داستان به دست آوردن ارث پدری از جانب برادر کوچکتر است که انگیزه‌ای برای سفر می‌شود و فیلم را تبدیل به یک درام جاده‌ای می‌نماید و دوم وجود شخصیتی به ریموند (داستین هافمن) است که بیماری اوتیسم دارد اما از جایی به بعد متوجه می‌شویم که او دارای ویژگی‌هایی است که تنها نوابغ آن‌ها را دارند.