«آسوده بخواب کوروش» مستندی ۷۹ دقیقه‌ای است که عنوانش را به نحوی کنایه‌آمیز از شعار معروف محمدرضا پهلوی گرفته، و با بهره‌گیری از دقت نظر فیلمساز و اکتفا نکردن به آرشیوهای سازمانی، بر تصمیمات شاه ایران در بخش سیاست خارجی (و به طور خاص وقایع مربوط به مالکیت بحرین و جزایر سه‌گانه) متمرکز است. مخاطب شناسی اثر از نقاط قوت آن به شمار می‌رود؛ به طوری که مستندساز که به قول خودش مخاطب خاکستری و بی‌طرف را مورد نظر قرار داده، با پیشفرض گرفتن یک سطع معقول از اطلاعات و بینش تاریخی – سیاسی برای مخاطب، از این‌که بیننده را با بمباران اطلاعات و انبوهی از نام‌ها، مناصب و تاریخ‌ها آزار بدهد، پرهیز کرده و سعی می‌کند تا جایی که ممکن است با اطلاعات اضافی، نه ذهن بیننده را مشوش کند و نه وقت خودش را هدر بدهد.